I Need My Space

Vandaag gingen papa, opa en oma naar Kennedy Space Centre. En ze hebben de bovenstaande uitspraak op veel plaatsen gezien aldaar. En eigenlijk past dat heel goed bij mij.

Dit is het verhaal van oma:
Om half negen gingen we rijden. Danny had de TomTom ingesteld dus we konden niet fout rijden. Om ongeveer kwart over negen waren we er. Wat een gigantisch terrein is dat. We kochten kaartjes met kortingsbonnen. Dat is heel normaal in Amerika. Wim kreeg 55+ korting. We liepen een beetje rond. Om tien uur beginnen vanuit het bezoekerscentrum ongeveer twee uur durende rondritten langs alle belangrijke locaties van het complex, waaronder het Vehicle Assembly Building, Mission Control, de Astronaut Training Facility en de Observation Gantry vanwaar je een mooi zicht hebt op de lanceerplatforms. Dat was echt zeer indrukwekkend. Wie had dat kunnen bedenken. In 1969 heb ik ’s nachts opgezeten om te kijken naar de eerste mens op de maan. Nu stond ik op de plek vanwaar ze de Apollo 11 destijds lanceerden.
Na de rondrit hebben we eerst wat gegeten. Daarna zijn we naar de Rocket Garden gegaan. In de Rocket Garden staan een aantal raketten opgesteld. Hier kan een replica van de spaceshuttle van binnen worden bekeken. Ook ligt er één van de drie nooit gelanceerde Saturnus V-raketten. De Saturn V is de grootste raket die ooit gemaakt is (tweemaal zo lang als de spaceshuttle) en werd gebruikt om mensen op de maan te zetten.
Er was ook een tentoonstelling van Star Trek. Wel leuk, maar van de allereerste serie, die ik als kind op tv heb gezien, was er niet veel. We hebben nog even in de winkel gekeken. Om twee uur gingen we terug naar Orlando.

Verhaal van Izzy:
Toen papa, oma en opa terugkwamen hebben we eerst lekker gezwommen. Vervolgens zijn we naar Celebration gegaan. Een klein dorpje vlakbij waar we logeren. Het is ooit door Walt Disney bedacht. Je mag er niet zomaar wonen, maar moet aan allerlei eisen voldoen. Het zag er mooi uit!
We hebben bij Denny’s gegeten en zijn nog naar een giftshop geweest. Nu lig ik al een uur in bed te praten, maar ik wil nog niet echt slapen. Er gebeurt ook zoveel!